وندالیسم یک هنجار اجتماعی است که در آن افراد به اموال عمومی آسیب می رسانند و این اتفاق در پی دلایل متعددی اتفاق می افتد که در ادامه آن ها را بررسی می کنیم. همچنین ما در مطالب قبل تصویر سازی ذهنی و منفی بافی را بررسی کرده ایم که در صورت علاقه می توانید آن طالب را نیز بررسی کنید.
وندالیسم چیست و چه دلایلی دارد؟
همانطور که در ابتدا نیز گفتیم نوعی هنجار است که افراد به آسیب رساندن به اموال عمومی علاقه مند هستند. وندالیسم عکس العملی خصمانه و واکنشی کینه توزانه به برخی از فشارها، تحمیل ها، ناملایمات، اجحاف‌ها، شکست‌ها و.. است. نوعی روحیه بیمارگونه که تمایل به تخریب آگاهانه، ارادی و خود خواسته اموال و متعلقات عمومی است. تخریب گرایی به دلایل گوناگونی همچون:
- ناسازگاری‌های حاکم بر روابط فرد و جامعه
- تضعیف و فروپاشی اخلاق
- تزلزل نهادهای جامعه مثل خانواده و مدرسه در انتقال ارزش‌های اجتماعی
- سلطه شرایط نابه‌هنجار بر جامعه
- و…
می‌تواند به وجود آید.
چه کسانی دچار وندالیسم می شوند؟
تخریب گرها یا وندال ها به منطقه خاصی از اجتماع یا منطقه خاصی از شهر تعلق ندارند و تنها در محدوده مشخصی از شهر به خرابکاری نمی‌پردازند و فرد خرابکار برای انجام فعالیت نابه هنجار خود، هیچ محدودیت زمانی و مکانی قائل نیست. البته مواردی چون وجود خرده فرهنگ‌ها و مهاجرنشینی در یک محدوده مشخص از شهر، می‌تواند از عوامل موثر بر به وجود آمدن پدیده وندالیسم باشد.
ضمن این که این پدیده نابه هنجار اجتماعی که نوعی هرج و مرج طلبی شهری و ضد رفتارهای شهرنشینی تلقی می‌شود، بیشتر از همه در بین نوجوانان و جوانان دیده می‌شود. افرادی که با سرخوردگی‌ها، شکست‌ها و ناکامی‌های مختلف در زمینه‌های تحصیلی، حرفه‌ای، مالی، خانوادگی و اجتماعی مواجه بوده و دارای شخصیتی پرخاشگر، بی ثبات، ضداجتماعی، ناآرام، انتقامجو و در عین حال مأیوس‌اند. جامعه‌شناس‌های غربی، وندالیسم را یک بیماری مدرن دانسته‌اند که به عنوان یک معضل اجتماعی تا نیم قرن پیش اصلا مطرح نبوده و وجود نداشته است.
این افراد از دیرباز نیز وجود داشته اند اما روانشناسان به این موضوع اعتقاد دارند که «وندال‌های کهن» چیزی را ویران می‌کردند که خود نساخته بودند اما «وندال‌های مدرن» چیزی را نابود می‌کنند که خودشان آن را ساخته اند. شدت این بیماری روانشناسی به از خفیف تا شدید وجود دارد که در نوع خفیف آن فرد بیمار کارهایی مانند:
- دیوارنویسی
- رنگ پاشی روی تابلوها
- پنچر کردن خودروها
- خط‌انداختن خودروهای پارک شده
- یادگاری نوشتن روی تنه درخت و آثار تاریخی
و غیره انجام می دهد و در نوع شدید آن فرد به ایجاد هرج و مرج و غارت می پردازد.
به امید فردایی روشن 🙂
منابع: ویکی پدیا
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂
