چه غذاهایی به DNA آسیب می رساند؟

DNA

برای کمک به حفاظت از ماده وراثتی ( DNA ) مصرف بعضی از ترکیبات شیمیایی گیاهی ( فیتوکمیکال ) را که می‌تواند به شما ضرر برساند، کاهش دهید. باید این امر را جدی گرفت زیرا  به‌محض اینکه فیتوکمیکال مانند پسورالن فعال شود، به‌طور مخرب به دی ان ای حمله‌ور‌می شود. در ادامه غذاهایی را که به DNA آسیب می زند را بررسی میکنیم.

غذاهایی که به DNA آسیب میرساند کدامند؟

خیارهای خیلی تلخ

کوکوربیتا اینز(cucurbitains)،ماده سمی طبیعی است که می‌تواند به دی ان ای آسیب برساند و در سبزی‌هایی مانند خیار یافت می‌شود. این ماده بسیار تلخ است.

DNA

کلم‌ها

گویتروژنز(Goitrogens) نوعی فیتوکمیکال است که در گیاهانی مانند شلغم یافت می‌شود. گفته می‌شود این نوع ماده شیمیایی باعث ایجاد تداخل در عملکرد تیروئید در جذب ید از غذا می‌شود. از آن جا که ترکیبات متعدد و خطرناک ایزوتیوسیانات با حرارت دیدن غیرفعال می‌شود، بهتر است  گیاهانی مانند گل‌کلم و سبزی خردل را پخته‌شده مصرف کنید.

بادام‌زمینی

مایکوتوکسین ها(Mycotoxins)گروه دیگری از مواد شیمیایی طبیعی است که از طریق قارچی که غذاها را آلوده یا مسموم کرده، تولید می‌شود. آفلاتوکسین هم یکی از سرطان‌زاترین و مسموم‌ کننده‌ترین ترکیبات سمی به‌حساب می‌آید. این سم علاوه بر این که قادر به ایجاد سرطان کبد است، می‌تواند باعث نقص مادر زادی شود و به‌طور  مستقیم به دی ان ای آسیب وارد کند.

DNA

سیب‌درختی و محصولات آن

پاتولین(patulin)نوعی مایکوتوکسین دیگر است که از طریق میکروب‌های مختلف تولید می‌شود و ممکن است  وارد غذا شود. سیب‌های آسیب‌ دیده و آلوده را نباید خورد زیرا حاوی پاتولین است. همچنین در استفاده از محصولات تهیه‌شده با سیب کمی احتیاط کنید.

میوه‌های خشک

اکراتوکسین ( Ochratoxin( k,ud مایکوتوکسین دیگر است که از طریق میکروب‌ها تولید می‌شود و می‌تواند به دی ان ای آسیب برساند. این سم می‌تواند از طریق مواد غذایی آلوده مانند میوه‌های خشک، سیب‌های آسیب ‌دیده و غلات که درست ذخیره نشده است وارد زنجیره غذایی شود. این سم حتی در بسیاری از انواع شیر خشک‌، غذاهای کودک حاوی غلات یا سیب در کشورهای مختلف ردیابی شده است.

غذاها چگونه به DNA آسیب می رسانند؟

برای توضیح روند آسیب‌دیدگی DNA مثالی می زنیم.کرفس به‌طور طبیعی سمی به نام فیروکومارینز (furocoumarins)تولید می‌کند. پسورالن سم شیمیایی حشره‌کش است که کرفس برای مبارزه با حشراتی که می‌خواهند از آن تغذیه کنند، تولید می‌کند. هرچه گیاهی مانند کرفس در مواجهه با حشرات، بیشتر  تحت استرس قرار گیرد، در واکنش پسورالن بیشتری تولید می‌کند. حشره‌کش‌های  مصنوعی  که در روش‌های سنتی کشت از آن  استفاده می‌شود، حشراتی که تولید پسورالن را افزایش می دهد،  از بین می‌برد.

در طبیعت حشرات برای جلوگیری از مسمومیت، خود را در برگ می‌پوشانند تا در تاریکی بمانند و غذای خود را هضم کنند. با انجام  این  کار حشرات خود را  از نور خورشید محافظت  می‌کنند  تا پسورالنی را که خوردند، فعال نشود. برای جلوگیری از زیادشدن این مواد شیمیایی که به دی ا ن ای آسیب می‌رساند، از زیاد خوردن این مواد غذایی بپرهیزید. دی ان ای  انسان به گونه ای طراحی‌شده است که غذاهای متنوع باید مصرف کند تا دچار کمبود ماده مغذی خاص  و همچنین مسمومیت براثر مصرف بیش‌ازحد یک نوع ماده مغذی نشود.

به امید فردایی روشن.

منابع: زندگی سالم

میتوانید این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *