میوپاتی ، بیماری عضلانی است که به هر دلیلی در آن عضلات عملکرد خود را از دست میدهند.براى تشخیص قطعى این بیماری نیاز به مطالعات بیوشیمیائى – آنزیمى عضله ی نمونهبردارى شده است. برای آشنایی بیشتر با این بیماری با ما همراه باشید.
میوپاتی چیست؟
دسته ای از بیماریها می باشند که بنام میوپاتی التهابی شناخته می شوند. پلی میوزیت ،درماتومیوزیت و اینکلوژن بادی میوزیت(آی بی ام) جزو مهمترین میوپاتی های این دسته می باشند. برخی از بیماریها نیز مثل روماتیسم مفصلی و اسکلرودرمی باعث التهاب عضله بصورت میوپاتی التهابی می شوند.
پلی میوزیت و درماتومیوزیت در سنین هفت تا پانزده سال و سنین 30 تا 50 سال شایعترند.
علائم بیماری میوپاتی چیست؟
میوزیت یا التهاب عضله می تواند بصورت حاد، تحت حاد یا مزمن تظاهر یابد.و عوارضی همچون:
- ضعف عضلانی بصورت قرینه در اکثر بیماران
- بلند شدن از زمین یا صندلی سخت می شود
- بیرون آمدن از اتومبیل سخت میشود
- برداشتن اجسام از بالای سر مثل برداشتن اجسام از بالای کابینت یا حتی شانه کردن مو نیز برای افراد مبتلا سخت است.
بسیاری از بیماران از خستگی عمومی یا درد عضله شکایت دارند. در برخی از بیماران:
- درگیری پوستی بشکل لکه های پوستی حساس به نور
- درد مفصل یا ورم مفصل که اغلب دو طرفه قرینه است و بیشتر دستها را درگیر می سازد
- کاهش وزن و خستگی
پدید می آید.
در موارد طول کشیده کاهش حرکات مفاصل دیده می شود. ممکن است بیمار از گزگز و مورمور با خواب رفتگی دستها بعلت گیر افتادن عصب در دست شکایت داشته باشد که به پان سندرم تونل کارپ می گویند. گاهی بیمار از تغییر صدا ، اشکال در بلع و اختلال حرکتی گوارشی شکایت دارد.
درمان بیماری میوپاتی چگونه است؟
بررسی های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش های خون برای اندازه گیری پادتن های ضد هسته (ANA) و آنزیم های عضلانی ، و نوار عضله (بررسی اختلالات عصب و عضله به وسیله ثبت فعالیت الکتریکی عضلات ) باشد. ارزیابی از نظر بدخیمی های احتمالی همراه نیز ضروری است .داروهای کورتونی تا برطرف شدن علایم حاد با مقادیر بالا و پس از آن با مقادیر کمتر تجویز می شود.داروهای سیتوتوکسیک یا سرکوبگر دستگاه ایمنی در صورت ناموفق بودن سایر درمان ها ممکن است تجویز شوند.داروهایی برای کنترل خارش ممکن است تجویز شوند.همچنین ممکن است مسکن نیز تجویز شود.
به امید فردایی روشن.
منابع : ویکی پدیا
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂