دگزامتازون یکی دیگر از داروهای شیمیایی است که در این مطلب میخواهیم با خواص آن آشنا شویم، همچنین ما در مطالب قبل با برخی دیگر از داروهای شیمیایی همچون ناپروکسن و آلپرازولام آشنا شده ایم که در صورت علاقه می توانید آنها را نیز مطالعه کنید.
آشنایی با داروی دگزامتازون
دگزامتازون از گروه دارویی کورتیکواستروئید است و در درمان التهاب، آلرژی‌ها، بدخیمی‌ها، ادم مغزی، شوک و اختلالات کلاژنی تجویز می شود. این دارو با جلوگیری از مهاجرت لکوسیت‌های پلی‌مورفونوکلئر، فیبروبلاست‌ها، معکوس‌کردن افزایش نفوذپذیری مویرگی و تثبیت لیزوزوم‌ها باعث کاهش التهاب می‌گردد. دگزامتازون برای افرادی که دارای جنون، حساسیت مفرط، ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک، گلومرولونفریت حاد، آمیبیازیس، عفونت‌های قارچی، بیماری‌های برونشیال غیرآسمی، بچه‌های زیر دوسال، ایدز، سل هستند منع مصرف دارد.
شاید دوست داشته باشید
دلنوشته متنی است کوتاه که از دل بر میآید و امید بر آن است که بر دل بنشیند. میخواهیم به آنچه که…
طریقه‌ی مصرف دگزامتازون
التهاب:
بالغین: خوراکی 0/25 تا 4mg دو تا چهار بار در روز؛ عضلانی 4 تا 16mg هر 3-1 هفته (فرم استات).
بالغین: وریدی 1 تا 6mg/kg یا 40mg هر دو تا شش ساعت (فرم فسفات) داده می‌شود.
ادم مغزی:
بالغین: وریدی 10mg، سپس 4 تا 6mg از فرم عضلانی هر 6 ساعت و به‌مدت 4-2 روز داده می‌شود و سپس به‌تدریج و در طی یک‌هفته دارو قطع می‌شود.
بچه‌ها: خوراکی 0/2mg/kg/day در دوزهای منقسم داده می‌شود.
عوارض جانبی دگزامتازون
- پوستی: آکنه، ترمیم ضعیف زخم، اکیموز، پتشی.
- دستگاه عصبی مرکزی: افسردگی، گُرگرفتگی، تعریق، سردرد، تغییرات خلقی.
- قلبی عروقی: افزایش فشارخون، کلاپس عروقی، ترومبوفلبیت، آمبولی، تاکی‌کاردی، ادم.
- خونی: ترومبوسیتوپنی.
- عضلانی اسکلتی: شکستگی، استئوپروز، ضعف.
- گوارشی: اسهال، تهوع، نفخ شکم، خونریزی گوارشی، افزایش اشتهاء، پانکراتیت.
- چشم، گوش، حلق و بینی: افزایش ابتلاء به عفونت‌های قارچی، افزایش فشار داخل چشمی، تاری دید.
نکات هنگام استفاده دگزامتازون
- که پلاک شناسائی مخصوص دریافت استروئید را به‌همراه داشته باشید.
- در صورت کاهش پاسخ درمانی پزشک را مطلع کنید چرا که ممکن است به تغییر دوز دارو نیاز پیدا شود.
- به‌خاطر جلوگیری از کریز (بحران) آدرنال از قطع ناگهانی دارو امتناع شود.
- از مصرف داروهای بدون نسخه (OTC): سالیسیلات‌ها، داروهای ضدسرفه حاوی الکل، فرآورده‌های ضد سرماخوردگی، مگر با تجویز پزشک امتناع شود.
- تمام جوانب دریافت و مصرف دارو منجمله علائم کوشینگ را به مریض بگوئید.
- علائم نارسائی آدرنال مثل: تهوع، بی‌اشتهائی، خستگی، سرگیجه، تنگی‌نفس، ضعف و درد مفصل را به مریض بگوئید.
به امید فردایی روشن 🙂
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂
