شیرین بیان گیاهی است علفی و به ارتفاع 50 تا 100 سانتی متر است. نام علمی این گیاه “Glycyrrhiza glabra ” می باشد و از خانواده ی Fabaceae (خانواده بقولات) می باشد و خلط آور و ضد التهاب است. ما در مطالب قبل از خواص گیاهانی همچون افسنطین، آناغالیس و آنغوزه صحبت کرده ایم امروز گیاه شیرین بیان را مورد بررسی قرار میدهیم.
درباره ی شیرین بیان
همانطور که در ایتدا نیز اشاره شد شیرین بیان گیاهی است علفی و به ارتفاع 50 تا 100 سانتی متر، برگها مرکب شانه ای به طول 10 تا 25 سانتی متر، گلها بصورت خوشه ای به رنگ صورتی، آبی یا ارغوانی و ریشه های آن خاکستری مایل به قهوه ای و دارای شیارهای طولی همچنین میوه آن نیام، به رنگ قهوه ای و حاوی 5 تا 6 دانه است.
خواص شیرین بیان
ریشه ی این گیاه جزو اندام دارویی این گیاه محسوب می شود و فلاونوئیدها، اسید گلی سیرهیبیک، نمکهای پتاسیم و کلسیم و کومارین ها جزو اندام دارویی این گیاه می باشند. عملکرد دارویی شیرین بیان بیشتر خلط آور و ضدالتهاب ایت و در بیماری های همچون نزله های ششی و زخم معده کاربرد دارد و در کل مهمترین خواص این گیاه بصورت ذیل می باشد:
- ضد زخم معده
- ضد التهاب
- ضد حساسیت
- ضد باکتری
- ضد سرفه
- ضد اسپاسم
- دفع کننده سموم بدن
- خلط آور
روش مصرف شیرین بیان
شکل های مختلفی از این گیاه وجود دارد، مانند پودر ریشه کنده شده که به رنگ زرد لیمویی با مزه شیرین است. مقدار روزانه آت 5 تا 15 گرم پودر در یک لیوان جوشانده می باشد.
عوارض جانبی شیرین بیان
مصرف بیش از 50 گرم در روز به مدت بیش از 6 هته ممکن است باعث عوارضی از جمله:
- احتباس آب در بدن
- کاهش سدیم
- افزایش پتاسیم
- فشار خون
گردد. در بیماری های کبدی مربوط به کیسه صفرا، سیروز کبدی، کاهش پتاسیم خون، نارسایی شدید کلیوی، حاملگی و افزایش فشار خون شدیدا منع مصرف دارد. همانطور که برای گیاهان قبلی نیز ذکر شد لطفا برای مصرف هرگونه گیاه دارویی حتما با پزشک گیاهی مشورت فرمایید.
به امید فردایی روشن.
منابع: اتحادیه گیاهان دارویی
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂
