در بخش های قبلی بررسی ورزش های رزمی به رشته های رزمی ووشو، کیک بوکسینگ، بوکس و کاپوئرا پرداخته ایم که می توانید با این مطالب هم بیشتر آشنا شوید. در ادامه بررسی هنرهای رزمی پرطرفدار و در این بخش به ورزش رزمی هاپکیو می پردازیم. هاپکیدو یکی دیگر از هنرهای زرمی است که ریشه آن به شرق آسیا و کشور کره برمی گردد که در این رشته ورزشی تلفیقی، هنرآموز یا رزمی کار علاوه بر ضربات دست و پا و دفاع شخصی، تاکید بسیاری بر حرکات اکروباتیکی و دفاع شخصی سلاح های سرد دارد که در ادامه بیشتر به این ورزش و تاریخچه پرقدمت آن می پردازیم.
تاریخچه هاپکیدو
طبق آثار بجا مانده و متون تاریخی، قدمت ورزش هاپکیدو به هزاران سال برمی گردد، اما چیزی که در این هنر رزمی بیشتر مورد توجه قرار می گیرد، شیوه ی احیای آن است که توسط چوئی یونگ سول (Choi Young Sul) پدر هاپکیدو آن را اجرا کرده و این ورزش را به جهانیان معرفی کرده است. استاد چوئی یونگ از کودکی در نزد پدر خود تحت تعلیم فنون رزمی به نام Yavara ژاپنی بوده و در ادامه ایشان خود بصورت مستقل شروع به تدریس فنون رزمی مختلفی کردند و توانستند به سیستمی واحد از این فنون تحت عنوان هاپکیدو برسند.
در زمانی که تکواندو در کشور کره از درجه اهمیت خاصی برخوردار بود و بسیار شهرت داشت، هاپکیدو خود را مطرح کرد و خیلی زود به ورزش منتخب مردم و نیروهای مخصوص ارتش، پلیس و گارد ریاست جمهوری برگزیده شد. این ورزش از سه کلمه بامعنی در کشور کره تشکیل شده بدین صورت که هاپ به معنای هماهنگ کردن، کی به معنای انرژی جسمانی و دو به معنای راه و روش هماهنگی می باشد.
درباره ی ورزش هاپکیدو
یک رزمی کار در ورزش هاپیکدو توانایی تشخیص نقاط حساس عصبی بدن را می داند و به تکنیک های قفل کردن مفاصل و انواع فنون گلاویزی و پرتابی مسلط است و آن ها را به خوبی تمرین می کند تا برای مبارزات خیابانی و درگیری های ازین دست برای حفظ و حراست از جان خود آمادگی لازم را داشته باشد. همچنین درکنار این موارد یک رزمی کار به ضربات مشت و لگد اشراف کامل را باید داشته باشد و توانایی کار با سلاح سرد مانند نانچیکو، عصا ، بادبزن و چوب را برای غلبه بر حریفان مسلح را می آموزند.
چیزی که در این ورزش مورد توجه قرار می گیرد تونایی حفظ آرامش خود در هنگام مبارزه است، بگونه ایی که ضربات خشن و تند مهاجم را به آرامی منحرف می کند و از طریق فشار بر روی نقاط حساس و مفاصل حرکتی حریف را زمین گیر می کنند و تمامی این توانایی ها وابسته به میزان امادگی جسمانی و توانایی و مهارت فرد دارد که به مرور و تمارین بسیار سخت و فشرده به دست می آید.
هنرآموزان ورزش هاپکیدو باید به اطلاحات این ورزش هم که توسط استاید در فضای باشگاه و مسابقات ادا می شود، تسلط کامل داشته باشند که بعضی از این اصلاحات به شرح زیر است:
- پال چاگی (ضربات پا)
- بنگ کوان سول (فن دفاع)
- هون شین سول (فن پرتابی)
- کونگ بانگ جاسه (استقرار)
قوانین ورزش هاپکیدو
هاپکیدو در سبک های زیر انجام می گیرد و هرکدام از این سبک ها مسابقاتی را هم شامل می شود که هرکدام از سبک ها قوانین مخصوص به خود را دارند:
- فول کنتاکت، داشتن دستکش بوکس، کلاه، هوگو و لثه الزامی می باشد. و تمام ضربات مشت و لگد بجز فن کمر گیری و تکنیک های جوجیتسو استفاده می شود.
- سمی کنتاکت، بدون دستکش، هوگو و کلاه می باشد ولی پوشیدن کاپ الزامی است. بجز دست به صورت که ممنوع می باشد تمامی حرکات اعم از پرتابی، کمر گیری و مفصل گیری و … آزاد است.
- دفاع شخصی
- سلاح
- افت ها
پیمان غیاثی نیا
درباره نویسنده : مجری ویکی اسپرت
منبع:ویکی پدیا
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂