تا حالا به این فکر کرده اید که چرا وقتی ناراحت و عصبانی هستیم صدای خود را برای یکدیگر بالا می بریم؟ در این داستان میخوانیم که دلیل اینکار چیست، شما را دعوت میکنم که داستان انگیزشی شماره 53 را باهم بخوانیم.
حدیث روز
پیامبر اکرم (ص):
ما یُوضَعُ فِی مِیزانِ امْرِئٍ یَوْمَ القِیامَهِ أفْضَلُ مِنْ حُسْنِ الخُلقِ.
در روز قیامت عملی بهتر از خوش اخلاقی، در ترازوی [اعمال] انسان قرار نمیگیرد.
متن داستان انگیزشی شماره 53
هنگام خشم
استادی از شاگردانش پرسید:چرا ما وقتی عصبانی هستیم داد میزنیم؟ چرا مردم هنگامی که خشمگین هستند صدایشان را بلند میکنند و سر هم داد میکشند؟ شاگردان فکری کردن و یکی از آنها گفت: چون در آن لحظه؛آرامش و خونسردیمان را از دست میدهیم. استاد پرسید:اینکه آرامشمان را از دست میدهیم درست هست اما چرا با وجودی که طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد میزنیم؟ آیا نمی توان با صدای ملایم صحبت کرد؟ چرا هنگامی که خشمگین هستیم داد میزنیم؟ شاگردان هر کدام جواب هایی دادند اما پاسخ های هیچکدام استاد را راضی نکرد …
شاید دوست داشته باشید
خیلی وقت ها دیده ایم که می گویند تخم مرغ های قهوه ای دارای خواص بیشتری هستند، اما این سوال همیشه بوده است که آیا واقعا همینطور است و آیا تخم مرغ قهوهای و سفید باهم فرق می کنند؟ برخی بر این باورند که…
سرانجام او چنین توضیح داد:هنگامی که دونفر از دست یکدیگر عصبانی هستند؛قلبهایشان از یکدیگر فاصله میگیرد. انها برای اینکه فاصله را جبران کنندمجبورند که داد بزنند. هرچه میزان عصبانیتو خشم بیشتر باشد؛ این فاصله بیشتر است وآنها باید صدایشان را بلند تر کنند. سپس استاد پرسید: هنگامی که دونفر عاشق همدیگر باشند چه اتفاقی می افتد؟ آنها سر هم داد نمیزنند بلکه خیلی به آرامی با هم صحبت میکنند. چرا؟ چون قلبهایشان خیلی بهم نزدیک است.فاصله ی قلبهایشان بسیار کم است. استاد ادامه داد:هنگامی که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد چه اتفاقی می افتد؟ آنها حتی حرف معمولی هم با هم نمیزنند وفقط در گوش هم نجوا میکنند وعشقشان باز هم ب یکدیگر بیشتر میشود. سرانجام؛حتی از نجوا کردن هم بی نیاز می شوندو فقط به یکدیگر نگاه میکنند!این هنگامی است که دیگر هیچ فاصله ای بین قلبهای آنها باقی نمانده باشد.
نگذارید فاصله ای بین قلب هایتان ایجاد شود.
خدا همیشه با ماست
به امید فردایی روشن
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂