در بخش های قبلی به ورزش های جذاب و هیجان انگیز ووشو، تکواندو و نینجوتسو پرداخته ایم که می توانید با این ورزش های رزمی بیشتر آشنا شوید، اما در این بخش به ورزش ژیمناستیک می پردازیم، ورزشی که بعنوان رشته ی مادر و پایه ی تمامی رشته های ورزشی معرفی شده است.

تاریخچه ورزش ژیمناستیک

طبق متون تاریخی ورزش ژیمناستیک نشات گرفته از یونان باستان است که در ادامه در اسپارتا و آتن گسترش یافته و به عنوان روشی برای آموزش مردان جنگجو مورد استفاده قرار می گرفته. در آن زمان و در یونان باستان این ورزش را با نام gymnazein و به معنای تمرینات برهنه می شناختند که مردان جنگجو با انجام این تمارین خود را برای سایر ورزش های آماده سازی برای جنگ مانند بوکس، کشتی و … محیا می کردند.

ورزش ژیمناستیک به مردان جنگی کمک می کرد تا انعطاف، قدرت و آمادگی جسمانی خود را به اوج برسانند و برای جنگ های تن به تن آماده باشند. برای مردم یونان یادگیری ژیمناستیک به فرهنگی تبدیل شده بود که حتی درکنار موسیقی و ریاضی و فن بیان ژیمناستیک را هم در مدارس به جوانان و فرزندان خود می آموختند تا افراد آمادگی خود را برای جشنواره ورزشی مهم المپیک حفظ کنند.

با تعطیلی المپیک باستانی تمرینات ژیمناستیک از تب و تاب افتاد و تا قرن نوزدهم این ورزش در حالت کما به سر می برد. در اواخر قرن هیجدهم و اوایل قرن نوزدهم ژیمناستیک توسط بعضی از اساتید در سوئد و آلمان به آمریکا گسترش داده شد و بگونه ایی ورزش ژیمناستیک از همان دوران احیا شد و اهمیت این ورزش به عنوان تمریناتی برای هماهنگی ذهن و بدن جا افتاد و در سال 1881 با توجه به گسترش این ورزش فدراسیون بین المللی ژیمناستیک تاسیس شد و در سال 1896 برای اولین دوره به بازی های المپیک راه یافت.

درباره‌ی ورزش ژیمناستیک

ورزش ژیمناستیک هنر به نمایش گذاشتن ورزش هایی است که باعث رشد و پیشرفت چابکی و هماهنگی اعضای بدن می شود. ژیمناستیک کاران در این ورزش در دو بخش به انجام حرکات نمایشی می پردازند. بخش اول نمایش های زمینی با حرکاتی که روی تشک مخصوص انجام می گیرد که اندازه رسمی این تشک مخصوص برای حرکات زمینی 12*12 متر در یک محوطه 14*14 می باشد. بعضی از حرکت های زمینی که ژیمناستیک کاران در مسابقات خود انجام می دهند به شرح زیر است:

• تعادل
• بالانس قدرتی
• اسکابکاسر
• نیم وارو و پشتک وارو
• حرکات اکرباتیک از پشت و جلو به ارزش B

اما در بخش دیگر ژیمناستیک کاران با استفاده از وسایل مخصوص این ورزش مانند پارالل، خرک پرش، دارحلقه، چوب موازی، بارفیکس و خرک حلقه که هریک نحوه امتیازگیری و قوانین مخصوص به خود را دارد به انجام حرکات نمایشی و چشم نوازی می پردازند که تماشاگران را به وجد می آورد. ورزشکاران در مسابقات دو نوع برنامه را به نمایش می گذارند. اولی برنامه اجباری است که توسط مسئولان مربوطه در حدود یک سال قبل از مسابقات به شرکت کننده ها اعلام می شود که ژیمناستیک کاران طبق مقررات تعیین شده باید حرکات را به نمایش بگذارند. اما برنامه ی دیگر برنامه ایی است اختیاری که یک ژیمناست با یا بدون کمک مربی برای مسابقات طراحی و اجرا می کند.

 مسابقات ورزش ژیمناستیک به دو صورت مسابقات تیمی و انفرادی انجام می گیرد. در مسابقات تیمی ابتدا شرکت کنندگان برنامه اجباری خود و سپس برنامه اختیاری را بر روی شش اسباب ارائه می دهند. در بخش انفرادی هم یک سوم از بهترین ژیمناست های مسابقات مجوز حضور در بخش انفرادی را بدست می آورند و نتیجه بدست آمده از مسابقات انفرادی با نصف امتیاز مسابقات مرحله اول جمع می شود و نتیجه کار هر ژیمناست معیین می گردد.

نحوه امتیاز گیری و قوانین ورزش ژیمناستیک

حرکات ژیمناستیک از نظر دشواری و شدت سختی در اجرا به پنج دسته (A, B, C, D, E) تقسیم می شود که ارزش هر یک از آن حرکات متفاوت می باشد و از امتیاز 0/1 تا امتیاز کامل تعیین شده است. هر برنامه اجرایی باید بین 6 تا 10 حرکت را شامل شود که در این بین ژیمناست باید از حرکات 5گانه در برنامه خود استفاده کند تا امتیاز لازم را کسب کند. داوران با توجه به دشواری برنامه و ارزش ترکیب و نیازهای ضروری برنامه به یک ورزشکار امتیاز می دهند و با کسر جرائم مربوط امتیاز نهایی را صادر می کنند. بعضی از جرائمی که توسط داوران امتیاز کسر می شود به شرح زیر است:

• اگر ژیمناست قبل از حرکت اکرباتیک بیش از سه قدم بردارد 1 امتیاز کسر میشود.
• اگر از زمان برنامه از مقرر کمتر یا بیشتر 2 تا 5 امتیاز کسر می گردد.
• در حرکات زمینی بدن بیرون از کادر زمینی باشد امتیاز کسر می شود.
• در بخش خرک حرکات روی دست انجام نشود 4 امتیاز کسر خواهد شد.
• تاب اضافی خود در بین حرکات پارالل امتیاز کسر می شود.
• اگر برنامه اختیاری مشابه برنامه اجباری باشد هیچ امتیازی ثبت نخواهد شد.

منبع: ویکی پدیا – sportvideo