سندرم کانال کارپال چیست؟

سندرم کانال کارپال یا تونل کارپال یکی از شایعترین  نوروپاتی به دام افتادن عصب می‌باشد که در ادامه علائم و راه های درمان آن را بررسی میکنیم همچنین ما در مطالب قبل برخی دیگر از بیماری ها مانند آنانسفالی و آکرومگالی را بررسی کرده ایم که در ادامه میتوانید آن ها را بررسی کنید.

درباره‌ی سندرم کانال کارپال

تونل کارپال در مچ دست، فضائیی است که کف دست و دوطرف آن را استخوان هایی مچ دست و سقف آن را لیگامان عرضی مچ دست احاطه کرده است حال اگر این کانال به هر دلیلی تنگ شود، دچار سندرم کانال کارپال می شویم. تنگی این کانال باعث می شود که به عصب مدیان که از این فضا عبور می کند و وظیفه‌ی آن انتقال سیگنال های  عصبی بین طناب نخاعی و دست است، فشار بیاید که این فشار باعث بروز درد و علائم دیگر این سندرم می شود.

 

 

علائم سندرم کانال کارپال

علائم این سندرم به تدریج بروز می کند در ابتدا، درد سوزشی، گزگز شدن و بیحسی در کف دست و انگشتان. این علائم در صبح وجود دارد و امکان دارد آنقدر زیاد شود که باعث شود شب بیمارها از خواب بیدار شوند.

سایرعلائم این سندرم عبارتند از:

  • احساس گز گز و بیحسی در طول روز، بویژخ موقع رانندگی و یا نگهداشتن کتاب و غیره…
  • دردی که از مچ دست بطرف بالا تا شانه
  • احساس اینکه دست یا پا انگشنان ورم دارد.
  • ضعف حرکات دست و کم شدن قدرت گرفتن اجسام در دست.
  • کاهش حس در انگتان شست، نشانه و میانه
  • کم شدن حجم عضلاتی که در قاعده شست و بین انگشت شست و نشانه قرار دارند.

شاید دوست داشته باشید

پارکینسون چیست؟

بیماری پارکینسون اولین بار در سال ۱۸۱۷ توسط دانشمند بریتانیایی دکتر فرذهاد جیمز پارکینسون شناخته شد و به نام همین دکتر نیز نام گذاری شده است. این بیماری بیشتر در سن…

 


درمان سندرم کانال کارپال

 

Related Post

 

درمان این سندرم باتوجه به شدت درگیری عصب شامل سه مرحله می باشد:

مرحله اولیه یا حاد سندرم

 ۳ تا ۴ ماه اول که فرد در فاز حاد مراجعه می‌کند. ین مرحله بهترین زمان برای درمان نگهدارنده (کنسرواتیو) است. در این مرحله از آتل بندی و داروهایی ضد التهابی و غیر استروئیدی استفاده می شود

مرحله میانی سندرم

بیماران این گروه اغلب کرخی و پارستزی را گزارش می‌کنند و کاندید عمل جراحی دکامپرشن (برداشتن فشار عصب با برش تاندون فلکسور)هستند

مرحله نهایی یا شدید سندرم

 این گروه اغلب علائم طولانی مدت دارند، به دلیل آسیب دایمی عصب حتی بعد از برداشتن فشار ممکن است برای همیشه آسیب حسی و ضعف عضلات تنار باقی بماند.

به امید فردایی روشن 🙂

منابع: ویکی پدیا

میتوانید این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط