کتان از دسته گیاهان گلدار، رده دولپه‌ای‌ها، راسته مالپیگی‌سانان، تیره کتانیان، سرده کتان میباشد. کتان اصالتاً متعلق به سرزمین‌های ساحل مدیترانه شرقی تا کشور هندوستان میباشد و احتمالاً برای نخستین بار در منطقه هلال حاصلخیز توسط کشاورزان پرورش یافت.
درباره ی کتان
گیاهی علفی، یکساله که تا ارتفاع یک متر رشد میکند، برگهای آن نوک تیز، باریک، و به رنگ سبز مات میباشد.
گلهای این گیاه نسبتا بزرگ و به رنگ آبی می باشد. کپسول های میوه کتان حاوی دانه های صاف و قهوه ای متمایل به قرمز است. از دانه های این گونه کتان، روغن به نام روغن برزک استخراج میشود که استفاده های فروان صتعتی دارد.
این گیاه به شکل گسترده‌ای در اتیوپی و مصر باستان کشت می‌گردید. در کشور گرجستان، در غارهایی که متعلق به دوران ماقبل تاریخ است، کتان‌های خشک شده‌ای کشف شده‌است که مربوط به ۳۰ هزار سال پیش از میلاد است. کانادا، چین، روسیه، هند، انگلستان، آمریکا، اتیوپی، قزاقستان، اوکراین و آرژانتین به ترتیب ده کشور برتر تولیدکننده کتان در جهان هستند.
خواص کتان
دانه ها اندام دارویی این گیاه هستند.
موسیلاژ فیبر و روغن( اسید لینولئیک) جزوء مواد موثره این گیاه میباشد.
دانه‌های آن در طب سنتی اروپایی در داخل (به طور مستقیم خیس و یا به عنوان چای) و خارجی (به عنوان کمپرس و یا عصاره روغن) برای درمان اختلالات دستگاه تنفسی، چشم، عفونت‌ها، سرد، آنفولانزا، تب، روماتیسم و نقرس درمان یبوست و التهاب روده ای استفاده می‌کردندو بطور کلی مهمترین اثرات این گیاه:
- ملین
- ضد التهاب
- ضد قارچ
- ضد سرفه
- کاهش دهنده کلسترول خون
- کاهش دهنده قند خون
است.
روش مصرف کتان
یک قاشق غذا خوری از دانه های کوبیده یا نکوبیده با 150 میلی لیتر آب، 2 تا 3 بار در روز مصرف شود. برای تهیه کمپرس یا ضماد، 30 تا 50 گرم آرد این گیاه را میتوان بصورت خمیر استفاده کرد.
این گیاه در دزهای مجاز با مصرف مقدار کافی مایعات عارضه ای ندارد.
در افراد دارای انسداد روده منع مصرف ندارد.
منابع: اتحادیه گیاهان دارویی / ویکی پدیا
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂