دنیای مجازی واژه نام آشنایی است که امروزه خیلی‌ها درگیر آن هستیم، دنیایی که برای خودمون ساختیم و آرزوهایی که داریم را آنجا تجربه میکنیم… بنظر شما چقدر در این دنیا محاصره شدیم، آیا دنیایی واقعی را توجه داریم وقایع بی رحم و حقیقت های تلخ و شیرینی که برای هم نوعان و عزیزانمان می افتد توجهی داریم؟؟ در ادامه دعوت میکنم داستان انگیزشی شماره 27 را باهم بخوانیم.
حدیث روز
أمیرالمؤمنین علی (ع):
ثواب الآخره‌ینسی نشقه الدنیا
پاداش آخرت، رنج و سختی دنیا را از یاد می برد.
متن داستان انگیزشی شماره 27
دنیای مجازی
روزی با عجله و استهای فراوان به یک رستوران رفتم. مدت ها بود که می خواستم برای سیاحت در مکان های دیدنی به سفر بروم. در رستوران محل دنجی را انتخاب کردم، می خواستم از این فرصت استفاده کنم تا غذایی بخورم و برای سفر برنامه ریزی کنم. غذای مورد علاقه ام را سفارش دادم و بعد نوت بوکم را باز کردم و مشغول چک کردن ایمیل هام شدم، که صدایی از پشت سرم مرا متوجه خود کرد:
عمو!می شه کمی پول بمن بدی؟
گفتم: نه کوچولو، پول زیادی همراهم نیست.
فقط اونقدری که بتونم نون بخرم، باشه برات می خرم.
صندوق پست الکترونیکی ام پر از ایمیل بود، از خواندن شعرها، پیام های زیبا و همچنین جوک های خنده دار به کلی از خود بی خود شده بودم.
عمو میشه بگی کره و پنیر هم بیارن! آه… یادم افتاد که اون کوچولو پیش من نشسته.
” باشه ولی بعد اجازه بده به کارم برسم، من خیلی گرفتارم، خب؟” غذای من رسید، غذای پسرک را سفارش دادم. گارسون پرسید که اگر او مزاحم است، بیرونش کند؟ وجدانم مرا منع می کرد،
گفتم:” نه مشکلی نیست، بذارید بمونه، براش نون و یک غذای خوش مزه بیارید.” آن وقت، پسرک روبروی من نشست.
عمو چکار میکنی؟
ایمیل هامو میخونم
ایمیل چیه؟
پیام های الکترونیکی که مردم از طریق اینترنت می فرستند. متوجه شدم که چیزی نفهمیده است، برای اینکه دوباره سوالی نپرسه گفتم: اون فقط یک نامه است که با اینترنت فرستاده شده است.
عمو، تو اینترنت داری؟
بله در دنیای امروز خیلی ضروریه…
اینترنت چیه عمو؟
اینترنت جایی که میشه خیلی چیزها رو دید و شنید، اخبار، موسیقی، ملاقات با مردم، خواندن و نوشتن، رویاها، کار و یادگیری، همه این ها وجود دارن ولی در یک دنیای مجازی…
شاید دوست داشته باشید
روحیه بالا بسیار برای تلاش و رسیده به آرزوها بسیار امری مهم است. برخی نوشیدنی‌ها شما ا برای به‌دست آوردن این مهم بسیار کمک میکنند. یکی از آن نوشیدنی‌هایی که…
مجازی یعنی چی عمو؟
دنیای مجازی جاییکه در اون نمیشه چیزی رو لمس کرد، ولی هرچی که دوست داریم اونجا هست. رویاهامون رو اونجا ساختیم و شکل دنیا رو اونطوری که دوست داریم عوض کردیم.
چه عالی دوستش دارم.
کوچولو فهمیدی دنیای مجازی چیه؟!
آره عمو، من توی همین دنیای مجازی زندگی می کنم. مگه تو کامپیوتر داری؟
مادر و خواهر بزرگتر من هر روز توی خونه مردم کار میکنند و پدرم سال هاست که زندانه. ولی من همیشه همه خانواده رو توی خونه دور هم تصور میکنم، یه عالمه غذا، یه عالمه اسباب بازی… و من هم به مدرسه می رم تا یه روز دکتر بزرکی شوم…
مگه مجازی همین نیست عمو؟
قبل از اینکه اشکهایم روی صفحه کلید بچکه، نوت بوکن رو بستم.
صبر کردم تا بچه غذاش رو که حریصانه می بلعید، تمام کنه. پول غذا رو پرداختم. من آن روز یکی از زیباترین و خالصانه ترین لبخندهای زندگیم رو همراه با این جکله پاداش گرفتم:
ممنونم عمو، تو معلم خوبی هستی….
امیدوارم روی برسه که کمی هم تو دنیای واقعی غرق شویم، حداقل پای درد دل بقیه بشیم…
امیدوارم از داستان انگیزشی شماره 27 لذت برده باشید…
خدا همیشه با ماست ❤️
به امید فردایی روشن 🙂
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂