wikiwook | ویکی ووک

«پلاکت» نام یکی از این فراورده های خونی است که برای بدن بسیار حیاتی است و کمبود آن خطرناک است.ما در مطالب قبل درباره خون و و راه های برطرف کردن کم خونی و چه بیماری های در کدام گروه های خونی قرار دارند و بیماری های خونی همچون فاویسم  و سرطان خون صحبت کرده ایم در این مطلب میخواهیم به بررسی پلاکت خون بپردازیم.

پلاکت خون چیست؟

پلاکت های خونی، سلول های موجود در خون ما هستند که در مغز استخوان تولید می شوند. هر زمان قسمتی از رگ های خونی دچار آسیب یا خونریزی شد، پلاکت ها به هم می چسبند تا از خونریزی بیشتر جلوگیری کنند. به عبارت بهتر، پلاکت ها وظیفه انعقاد خون را بر عهده دارند و هنگام زخمی شدن هر ناحیه از بدن، با تجمع و به هم چسبیدن، به لخته خون تبدیل می شوند تا خونریزی بند بیاید. با توجه به این تعریف متوجه اهمیت نقش پلاکت های خونی در سلامت بدن می شویم. نکته جالب درباره پلاکت های خونی، طول عمر کوتاه آن هاست. هر پلاکت بین 7 تا 10 روز در بدن ما زندگی می کند و بعد در کبد، طحال و مغز استخوان تخریب می شود.

چرا پلاکت خون کم می شود؟

عوامل زیادی از قبیل داروها، بیماری‌های ارثی، انواع خاصی از سرطان مانند سرطان خون، شیمی درمانی و اختلال یا عفونت کلیه موجب کمبود پلاکت در خون می شود. اما عمده پلاکت اهدا شده از داوطلبان، به دست بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی قرار گرفته اند، می رسد. شیمی درمانی فرایندی درمانی است که طی آن بدن بیمار با کمبود پلاکت خونی مواجه می شود و بلافاصله بعد از آن پلاکت از دست رفته باید تامین شود تا  خطر خونریزی، سلامت این بیماران را تهدید نکند.

متاسفانه اگر پلاکت سالم در مدت زمان مشخص به بیمارانی که با افت پلاکت خونی مواجهند نرسد، زندگی آن ها به خطر می افتد و ممکن است جانشان را از دست بدهند. این بیماران به طور متوسط، سالانه به  30 تا 50 واحد پلاکت خونی نیاز دارند که باید از طریق افرادی که داوطلبانه خون اهدا می کنند، تامین شود. اما نیاز بیماران به دریافت پلاکت، گاه از میزان پلاکت دریافتی از اهدا کنندگان فراتر می رود و اینجاست که مشکل اصلی بروز پیدا می کند.

به امید فردایی روشن.

منابع: زندگی سالم.