مریم گلی گیاهی از خانواده‌ی نعناعیان است، در کتب سنتی این گیاه با نام‌های “مریمی”، ” سالویا” و “مریم سلوی” خوانده شده است. در این پست می‌خواهیم با خواص این گیاه دارویی آشنا شویم.
درباره‌ی مریم گلی
گیاهی است علفی به ارتفاع 60 سانتی متر، برگ‌های متقابل و به رنگ سبز روشن است، همچنین گلبرگ‌های تحتانی برگ، برجسته هستند. گل‌های این گیاه اکثراً به رنگ آبی مایل به بنفش و گاهی سفید به صورت 3 یا 4 تایی در قسمت فوقانی ساقه، با فواصلی قرار گرفته‌اند.
خواص مریم گلی
برگ‌ها جزو اندام دارویی مریم گلی هستند و مهم‌ترین مواد مؤثره‌ی این گیاه می‌توان به اسانس (توجون، سینئول)، ترکیبات استروژنی، اسید رزمارینیک، ترکیبات تلخ، فلاونوئیدها و تانن اشاره نمود.
این گیاه بدو صورت موضعی و خوراکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
خوراکی موارد زیر مورد استفاده قرار می‌گیرد:
- درمان سوءهاضمه
- نفخ
- ورم غشای روده
- تعریق شدید
موضعی نیز برای موارد مانند التهابات مخاط گلو و بینی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مهم‌ترین اثرات این گیاه می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
- ضد باکتری
- ضد قارچ
- ضد ویروس
- قابض
- تحریک ترشحات
- ضد تعریق
- کمک به هضم غذا
طریقه‌ی پرورش مریم گلی
پرورش مریم گلی باید در زمین‌های اصلاح شده، قابل نفوذ، حاصلخیز و نسبتاً مرطوب صورت گیرد. بهترین رشد آن در خاک‌های رسی غنی و زهکش دار صورت می‌گیرد اراضی رو به آفتاب را ترجیح می‌دهد. گیاهی است مدیترانه‌ای که در طول رویش به گرما و هوای خشک نیاز دارد. مقاومت آن بر گرما زیاد است. این گیاه در زمستان در دمای پایین‌تر از ۱۵- درجه سانتی‌گراد دچار سرمازدگی شده و طی ۶-۵ روز خشک می‌شود. هوای گرم و خاک‌هایی با بافت متوسط که حاوی مقادیر مناسبی ترکیبات کلسیم باشند برای آن مناسب است. و در افزایش مواد مؤثره نقش زیادی دارد.خاک‌های شنی و فقیر از عناصر غذایی، مناطق سرد و رطوبت فراوان از عوامل محدود کننده رشد این گیاه هستند.
عوارض جانبی مریم گلی
مصرف مقدار زیاد یا بصورت طولانی مدت گیاه بعلت داشتن توجون ممکن است باعث تپش قلب، گُر گرفتگی، خشکی دهان، تشنج و سرگیجه شود.
مصرف خوراکی اسانس خالص و عصاه ی الکلی دارو در حاملگی و برای بیماری های کبدی و هپاتیت مفید است.
به امید فردایی روشن
منابع: اتحادیه گیاهان دارویی / ویکی پدیا
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂