در بخش قبلی به جاهای دیدنی کرمانشاه اشاراتی را داشتیم، در این بخش به 30 کیلومتری غرب اردبیل، یعنی سرعین زیبا می رویم. شهری با بیش از 6 هزار نفر جمعیت، با آب معدنی های طبیعی شفابخش خود که شهرتی جهانی دارد، هرساله میزبان جمع کثیری از هموطنان ایرانی و توریست های خارجی هستند. در ادامه این بخش به جاهای دیدنی و مناظر طبیعی و زیبای سرعین اردبیل خواهیم پرداخت.
تاریخچه ی شهر سرعین اردبیل
سرقین قدیم، که در مسیر جاده ابریشم قرار داشت، بدلیل وجود اقامتگاه ها و پایگاه های معبد زرشتی، بعداز ظهور اسلام به جایی برای سارقین تبدیل شد و این مکان را در زمان سلسله ی افشاریه به اسم سرقین می شناختند و در گذر زمان این نام به سرعین که در لغت به معنای سرچشمه است، تغییر پیدا کرد. این شهر در زمان های دور هم با چشمه های آب گرم متعدد و آب معدنی آن، که از کوه های سبلان سرچشمه می گرفت، شهرتی جهانی داشت. از آبگرم های تاریخی و قدیمی این شهر میتوان به نام های زیر اشاره داشت:
- گاومیش گلی
- قوه سویه
- مجتمع آب درمانی سبلان
- آبگرم بش باجیلار
جاذبه ی گردشگری سرعین اردبیل
سرعین اردبیل علاوه بر چشمه های آب گرم طبیعی، مجموعه ایی از مکان های زیبا و بکر و تاریخی را هم در دل خود جایی داده است. از مکان های تاریخی مهم این شهر زیبا می شود اشاره کرد به:
- روستای تاریخی گنزق
یادگاری از دوره اشکانیان، که در 2 کیلومتری شهر سرعین واقع شده و دارای تعدادی چشمه طبیعی و فضایی سرسبز و بکر است.
- روستای تاریخی ویند کلخوران
که پراست از صخره ها و زیرزمین های سنگی که میتوانید در جنوب غربی و به فاصله 5 کیلومتری سرعین دیدن کنید.
- تپه ی باستانی آناهیتا
که یک منظره ی زیبا و دیدنی در خود شهر سرعین، انتظار گردشگران مشتاق را می کشد.
- آتشکده ی آذر
به فاصله 12 کیلومتری از این شهر هم یکی دیگر از جاذبه ی گردشگریی است که می توانید دیدن کنید.
- پیست اسکی آلوارس
بزرگترین پیست اسکی ایران در دامنه مرتفع سبلان و در 24 کیلومتری این شهر واقع شده که پوشش گیاهی و گل های رنگی مختلف از جاذبه های بهاره و تابستانی این منطقه است.
سوغاتی های سرعین اردبیل
سوغاتی ها و خوردنی های خوشمزه ی این شهر هم مشهور است و از معروف ترین خوراکی این منطقه عسل طبیعی بوده که در دامنه کوه های سبلان و دور از آلودگی و شلوغی و در مکانی بکر و زیبا پرورش می یابند. از دیگر سوغاتی های شهر سرعین میتوان به لیست زیر اشاره کرد:
- حلوای سیاه، که ترکیبی دارد از جوانه گندم، شیره انگور، کنجد و مواردی مقوی دیگری از این دست.
- نان های محلی
- سرشیرها و کره های محلی
- آش دوغ محلی، با ترکیبی از دوغ سبزی معطر و نخود و …
نویسنده :
پیمان غیاثی نیا
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂