سندروم اورمی یا ارومیا یک نارسایی مزمن کلیوی می باشد که اگر به موقع درمان نشود به از کار افتادگی کلیه ها و نهایتا به مرگ منجر می شود. این بیماری بطوری است که مواد زاید بدن که قرار است از طریق ادرار دفع شود بدلیل اختلال در عملکرد کلیه نمیتواند دفع شود و وارد جریان خون می شود.
ارومیا یا سندروم اورمی چیست؟
ارومیا (Uremia) بیماری است که در اثر آن به دلیل اختلال در عملکرد کلیهها، مواد زاید از طریق ادرار دفع نمی شود و میزان مواد سمی و زاید در جریان خون افزایش می یابد؛ این بیماری در صورت درمان نشدن، به نارسایی کلیه و مرگ منجر میشود. این بیماری همچنین به عنوان سندروم اورمی نیز شناخته می شود که در نتیجه آن میزان نیتروژن اوره خون (BUN) افزایش می یابد. اوره در روده و کبد تولید و از طریق ادرار دفع میشود. در صورت اختلال عملکرد کلیهها، تصفیه ضایعات نیتروژن انجام نمیگیرد و این مواد زاید وارد گردش خون میشود و نتیجه آن نارسایی کلیه و مرگ است. در صورت تشخیص زودهنگام این بیماری درمان پذیر است.
دلایل سندروم اورمی چیست؟
این بیماری میتواند علل مختلفی داشته باشد، تروما یا هرگونه آسیب دیدگی کلیهها، انواع بیماریهای خود ایمنی، فشار خون، افت فشار خون، دیابت، سنگ کلیه، بینظمی کلیهها، آمبولی شریان کلیوی، جراحی، کمآبی بدن، نارسایی احتقانی قلب، سوختگی پوست، شوک، عفونت، انسداد جریان ادرار، اسهال یا استفراغ شدید، خونریزی بیش از حد، استفاده بیش از حد از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مهمترین دلایل این بیماری می باشد.
برخی از مهم ترین علایم سندروم اورمی عبارتند از:
- کاهش ادرار
- ضعف
- رنگ پریدگی
- خونریزی
- تورم
- افزایش ضربان قلب
- خشکی دهان
- سرگیجه
- خستگی
- درد در ناحیه شکم
- تشنگی شدید
- کاهش فشار خون
- غش
راه های درمان سندروم اورمی چگونه است؟
این بیماری معمولا با علایمی مانند تهوع، استفراغ، تشنگی بیش از حد، خستگی، مشکلات بینایی، گرفتگی عضلات و بیقراری همراه است. معمولا پزشک آزمایش 24 ساعته ادرار کراتینین برای بیماران تجویز می کند و به کمک مشخصات بیوشیمیایی خون، بیماری را تشخیص میدهد. بیمار پس از تشخیص به سرعت بستری میشود و با همودیالیز، مایع درمانی و تزریق خون درمان آغاز میشود. ارومیا در صورت درمان نشدن می تواند منجر به مرگ بیمار شود.
به امید فردایی روشن
منابع : روزنامه خراسان
من می توانم…
روزهای زیبا در راه است…شرایط نمی تواند من را متوقف کند…
به امید فردایی روشن 🙂