طریقه‌ی مصرف پریمیدون چگونه است؟

پریمیدون یکی از داروهایی شیمیایی ضد تشنج است که در این مطلب میخواهیم عوارض جانبی و طریقه‌ی مصرف آن رابررسی کنیم، همچنین ما در مطالب قبل با برخی دیگر از داروهایی شیمیایی همچون آلپرازولام و ناپروکسن آشنا شده ایم که در صورت علاقه میتوانید آن مطالب را هم مطالعه کنید.

آشنایی با داروی پریمیدون

پریمیدون یکی از داروهای ضد تشنج است که در درمان صرع‌های تونیک ـ کلونیک ژنرالیزه (گراندمال)، کمپلکس ـ پارشیال سایکوموتور ترمورفامیلیال خوش‌خیم تجویز می شود این دارو با تبدیل دارو به فنوباربیتال آستانه صرعی را بالا می‌رود. پریمیدون با نام تجاری Apo-primidone, Myidone, Sertan, Myosoline  نیز در بازار موجود است. این دارو در افرادی که حساسیت مفرط و پورفیری دارند منع مصرف دارد.

 

 


شاید دوست داشته باشید

حساسیت های فصلی را چگونه درمان کنیم؟

آبریزش، عطسه و خارش چشم از علایم حساسیت های فصلی محسوب می‌شود. رینیت آلرژیک یا حساسیت های فصلی در…

 

Related Post

 


طریقه‌ی مصرف پریمیدون

صرع:

بالغین و کودکان بالای ۸ سال: خوراکی ۲۵۰ mg/day، که می‌توان تا ۲۵۰mg در هر هفته دوز دارو را افزایش داد. حداکثر تا ۲g/day در دوزهای منقسم و چهاربار در روز.

کودکان زیر ۸ سال: خوراکی ۱۲۵ mg/day، که می‌توان هر هفته ۱۲۵m به دوز دارو اضافه کرد و حداکثر تا ۱g/day در دوزهای منقسم و چهار بار در روز.

ترمورفامیلیال خوش‌خیم:

بالغین: ۲۵۰mg خوراکی سه بار در روز.

عوارض جانبی پریمیدون

  • خونی: ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، نوتروپنی، ائوزینوفیلی، آنمی مگالوبلاستیک، کاهش سطح فولات سرم.ی
  • دستگاه عصبی مرکزی: تحریک، خواب‌آلودگی، گیجی، گرگرفتگی، توهم، کوما، جنون، سرگیجه آتاکسیک.
  • گوارشی: تهوع، استفراغ، بی‌اشتهائی.
  • پوستی: راش، ادم، آلوپسی، سندرم شبه لوپوسی.
  • چشم، گوش، حلق و بینی: دوبینی، نیستاگموس، ادم پلک‌ها.
  • ادراری تناسلی: ناتوانی جنسی، پلی‌اوری (پرادراری).

نکات هنگام مصرف پریمیدون

  • به‌طور ناگهانی دارو را قطع نکنید چرا که ممکن است علائم مجدداً بروز کنند.
  • تا تثبیت مریض برروی دارو، از انجام فعالیت‌های مخاطره‌آمیز اجتناب شود.
میتوانید این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط